Triggerfish-attack plus Full Moon overleefd - YOLO
Door: Evy
Blijf op de hoogte en volg Evy
15 April 2014 | Thailand, Ko Tao
Er is weer een hoop gebeurd om en rond Koh Tao, dus hoog tijd om jullie weer op de hoogt te brengen van mijn avonturen.
In het laatste verslag meldde ik dat op vrijdag de laatste duiken, duik 3 en 4, op het programma stonden. Als ik ook deze goed zou afronden, zou ik geslaagd zijn voor de Open Water Divers Course en zou ik dus in het bezit zijn van mijn PADI. Om kwart voor zeven ging het wekkertje en iets over half acht reden we richting de pier. De boot bracht ons eerst naar South West, waar duik drie gedaan zou worden. Na het uitvoeren van een aantal skills en een fun dive, waarbij we weer geweldige vissen en koraal hebben gezien, duurde het vrij lang voordat ik op de boot was. Nu was het water onrustiger dan normaal en waar mijn maag zich al drie weken voorbeeldig gedraagt, was het geduld vandaag op. Na een uur op de boot, die stopte bij White Rock, was de zeeziekte nog steeds niet gezakt, maar mijn duikinstructrice Kate verzekerde me dat het onder water beter zou gaan. Helaas heb ik onder water gaan nooit gehaald, want net voordat ik moest gaan dalen was mijn maag het beu en heb ik geheel vrijwillig de visjes 'gevoerd'... ahum.
Die vierde duik zat er dus niet meer in en we planden deze meteen maar in voor de volgende middag. Jammer dat ik nu Benthe en Marlijn niet mee kon ophalen, maar een andere optie was er niet. Vrijdagavond hebben we de duikfilm bekeken die die dag gemaakt was (waar ik dus de tweede helft niet op sta), maar deze is erg leuk geworden en dus heb ik een kopietje aangeschaft. Voor de geïnteresseerden...? Zaterdagmiddag ging ik met instructeur James en gelegenheidsbuddy Mark het water in voor de vierde duik. De eerste stop was in Mango Bay, waar ik gebruik heb gemaakt van de tijd en even gesnorkeld heb. Duik vier vond, net als vrijdag, plaats bij White Rock. De skills gingen goed en ik dacht, die PADI is binnen. Ook de fun dive was gaaf, zeker toen ik een hele mooie, wat grotere gekleurde vis zag zwemmen. Ik wees nog enthousiast naar mijn buddy. Deze 'triggerfish' had echter andere plannen en voelde zich blijkbaar lichtelijk bedreigd (iets met broedtijd en territorium...), dus deze besloot te gaan voor mijn kuiten. Gelukkig had James het op tijd door, hield me met een arm van zich vandaan en probeerde met zijn flippers het monstertje van me af te houden die alles behalve snel op gaf. Helaas was de inhoud van mijn tank hierdoor flink geslonken en moesten we de duik afbreken, maar het is gelukkig goed afgelopen.
Zaterdagavond hebben we gezellig gegeten met Benthe en Marlijn en helaas is het van stappen nog steeds niet gekomen, maar zondag zou het Thais nieuwjaar gevierd worden - Songkran oftewel het waterfestival. Vanaf tien uur 's ochtends was het prijs en kon je niet meer over straat zonder natgespoten of natgegooid te worden. Het kwam van alle kanten, dus we hadden geen andere keuze dan mee te doen. Een heel grappige en gezellige traditie, die wij vooral op het strand gevierd hebben.
Maandag, gisteren dus, was het tijd voor het echte werk. De beroemde (of beruchte) Full Moon Party op Koh Phangan. Van te voren waren we al een beetje bang over hoe we het zouden gaan volhouden. De eerste taxiboot ging namelijk terug om 8 uur 's ochtends... Ik ga proberen te beschrijven hoe zo'n Full Moon Party in zijn werk gaat, maar ik kan alvast vertellen dat dit het bizarste feest is dat ik ooit heb meegemaakt.
Omdat onze taxiboot al om 3 uur 's middags naar het volgende eiland ging, besloten we rustig aan te beginnen. Beetje terrein verkennen, rustig wat eten, drinken, en pas laat ons in het feestgedruis storten. Het strand Haad Rin was inmiddels bezaaid met kraampjes waar je buckets kon kopen, met drank uiteraard, en ook de neon-verf was overal verkrijgbaar. Dit hebben we dus maar meteen laten zetten, geweldig al die kleurtjes in blacklight. Rond 11 uur begonnen we ons zorgen te maken. Gaan we dit tot 7 uur 's ochtends vol houden? Samen met Benthe ben ik op zoek gegaan naar een beschikbaar hostel (naïef...!), maar natuurlijk zonder resultaat, want; veel te duur voor die paar uur. De meest gehoorde muziek was trouwens een soort eentonig techno-gedreun. Tussen 12 en 2 hebben we ons prima vermaakt bij een iets rustiger stuk op het strand. Daarna was het tijd voor wat voedsel en rust voor de voetjes. Dit resulteerde in een flinke dip en ik kon mijn ogen maar met moeite open houden. We zijn toch maar terug gegaan, maar toen we rond half 4 terug op het strand kwamen was het echte gekkenhuis begonnen. Onophoudelijk stuiterende mensen, mensen in de zee die dingen aan het doen waren waar je liever geen getuige van wil zijn, mensen die hun maag leegden, heel veel mensen die even een tukkie deden (of al in coma waren, je weet het niet).... dit werd met het uur erger en op een gegeven moment zijn we gewoon gaan zitten, gaan kijken en hebben we ons overgegeven aan de tijd. Groot minpunt van de avond is dat Monique werd bestolen van haar portemonnee met geld, pinas, rijbewijs en zorgpas.
Rond een uur of half 6 werd het al een beetje licht en zijn we naar de zonsopkomst gaan kijken. De muziek dreunde ondertussen lekker door, al was het wel duidelijk dat het feest rond half 7 op zijn einde liep. Monique kreeg het briljante idee om te gaan zoeken naar de verloren pasjes; daar hadden ze hier immers toch niets aan. Na een kwartier zoeken was tweederde van de buit terug! Haar zorgpas en rijbewijs lagen in het zand. De jacht op de pinpas werd geopend. We hebben deze helaas niet gevonden, maar ik kan je vertellen dat ik met verbazing heb staan kijken wat er wel allemaal boven water kwam. Sowieso kan je een schoenenwinkel beginnen met alle verloren schoenen en slippers (ik heb inmiddels ook zwarte in plaats van mijn net nieuwe turquoise..). Daarnaast zo'n vijftien verschillende pasjes van de bank, kledingzaken, lidmaatschappen etc. Er lag zelf een portemonnee op een tafel, zonder inhoud van waarde uiteraard. Verder lagen er meer mensen te slapen dan dat er nog stonden en de bende was niet te overzien. Na een lange, slopende, gezellige en vooral heel vermakelijke nacht zetten we rond half 11 vanochtend voet aan wal op ons vertrouwde Koh Tao.
Ik heb vandaag niet meer geslapen en besloten om maar een nacht over te slaan. Dan vanavond maar op tijd er in!
Nog maar twee volle dagen genieten. Dan begint vrijdag de lange reis naar huis alweer. Het gaat enorm hard en ik geniet optimaal. Toch heb ik er geen moeite mee om zaterdag weer thuis te zijn; er staan zo veel leuke dingen op het programma na deze reis. Donderdag of vrijdag nog een laatste verslagje en dan zit het er op. Ik zal er trouwens eens over nadenken of een blog over mijn leven na de reis interessant genoeg is om te verslaan... Ik weet al een paar trouwe lezers die gaan kampen met afkickverschijnselen ;-)
Liefs x
PS. Tussenstand kakkerlakken;
Ze kunnen onder de deur door. Voortaan ligt er dus een dik badlaken voor de deur als deze held gaat slapen.
In het laatste verslag meldde ik dat op vrijdag de laatste duiken, duik 3 en 4, op het programma stonden. Als ik ook deze goed zou afronden, zou ik geslaagd zijn voor de Open Water Divers Course en zou ik dus in het bezit zijn van mijn PADI. Om kwart voor zeven ging het wekkertje en iets over half acht reden we richting de pier. De boot bracht ons eerst naar South West, waar duik drie gedaan zou worden. Na het uitvoeren van een aantal skills en een fun dive, waarbij we weer geweldige vissen en koraal hebben gezien, duurde het vrij lang voordat ik op de boot was. Nu was het water onrustiger dan normaal en waar mijn maag zich al drie weken voorbeeldig gedraagt, was het geduld vandaag op. Na een uur op de boot, die stopte bij White Rock, was de zeeziekte nog steeds niet gezakt, maar mijn duikinstructrice Kate verzekerde me dat het onder water beter zou gaan. Helaas heb ik onder water gaan nooit gehaald, want net voordat ik moest gaan dalen was mijn maag het beu en heb ik geheel vrijwillig de visjes 'gevoerd'... ahum.
Die vierde duik zat er dus niet meer in en we planden deze meteen maar in voor de volgende middag. Jammer dat ik nu Benthe en Marlijn niet mee kon ophalen, maar een andere optie was er niet. Vrijdagavond hebben we de duikfilm bekeken die die dag gemaakt was (waar ik dus de tweede helft niet op sta), maar deze is erg leuk geworden en dus heb ik een kopietje aangeschaft. Voor de geïnteresseerden...? Zaterdagmiddag ging ik met instructeur James en gelegenheidsbuddy Mark het water in voor de vierde duik. De eerste stop was in Mango Bay, waar ik gebruik heb gemaakt van de tijd en even gesnorkeld heb. Duik vier vond, net als vrijdag, plaats bij White Rock. De skills gingen goed en ik dacht, die PADI is binnen. Ook de fun dive was gaaf, zeker toen ik een hele mooie, wat grotere gekleurde vis zag zwemmen. Ik wees nog enthousiast naar mijn buddy. Deze 'triggerfish' had echter andere plannen en voelde zich blijkbaar lichtelijk bedreigd (iets met broedtijd en territorium...), dus deze besloot te gaan voor mijn kuiten. Gelukkig had James het op tijd door, hield me met een arm van zich vandaan en probeerde met zijn flippers het monstertje van me af te houden die alles behalve snel op gaf. Helaas was de inhoud van mijn tank hierdoor flink geslonken en moesten we de duik afbreken, maar het is gelukkig goed afgelopen.
Zaterdagavond hebben we gezellig gegeten met Benthe en Marlijn en helaas is het van stappen nog steeds niet gekomen, maar zondag zou het Thais nieuwjaar gevierd worden - Songkran oftewel het waterfestival. Vanaf tien uur 's ochtends was het prijs en kon je niet meer over straat zonder natgespoten of natgegooid te worden. Het kwam van alle kanten, dus we hadden geen andere keuze dan mee te doen. Een heel grappige en gezellige traditie, die wij vooral op het strand gevierd hebben.
Maandag, gisteren dus, was het tijd voor het echte werk. De beroemde (of beruchte) Full Moon Party op Koh Phangan. Van te voren waren we al een beetje bang over hoe we het zouden gaan volhouden. De eerste taxiboot ging namelijk terug om 8 uur 's ochtends... Ik ga proberen te beschrijven hoe zo'n Full Moon Party in zijn werk gaat, maar ik kan alvast vertellen dat dit het bizarste feest is dat ik ooit heb meegemaakt.
Omdat onze taxiboot al om 3 uur 's middags naar het volgende eiland ging, besloten we rustig aan te beginnen. Beetje terrein verkennen, rustig wat eten, drinken, en pas laat ons in het feestgedruis storten. Het strand Haad Rin was inmiddels bezaaid met kraampjes waar je buckets kon kopen, met drank uiteraard, en ook de neon-verf was overal verkrijgbaar. Dit hebben we dus maar meteen laten zetten, geweldig al die kleurtjes in blacklight. Rond 11 uur begonnen we ons zorgen te maken. Gaan we dit tot 7 uur 's ochtends vol houden? Samen met Benthe ben ik op zoek gegaan naar een beschikbaar hostel (naïef...!), maar natuurlijk zonder resultaat, want; veel te duur voor die paar uur. De meest gehoorde muziek was trouwens een soort eentonig techno-gedreun. Tussen 12 en 2 hebben we ons prima vermaakt bij een iets rustiger stuk op het strand. Daarna was het tijd voor wat voedsel en rust voor de voetjes. Dit resulteerde in een flinke dip en ik kon mijn ogen maar met moeite open houden. We zijn toch maar terug gegaan, maar toen we rond half 4 terug op het strand kwamen was het echte gekkenhuis begonnen. Onophoudelijk stuiterende mensen, mensen in de zee die dingen aan het doen waren waar je liever geen getuige van wil zijn, mensen die hun maag leegden, heel veel mensen die even een tukkie deden (of al in coma waren, je weet het niet).... dit werd met het uur erger en op een gegeven moment zijn we gewoon gaan zitten, gaan kijken en hebben we ons overgegeven aan de tijd. Groot minpunt van de avond is dat Monique werd bestolen van haar portemonnee met geld, pinas, rijbewijs en zorgpas.
Rond een uur of half 6 werd het al een beetje licht en zijn we naar de zonsopkomst gaan kijken. De muziek dreunde ondertussen lekker door, al was het wel duidelijk dat het feest rond half 7 op zijn einde liep. Monique kreeg het briljante idee om te gaan zoeken naar de verloren pasjes; daar hadden ze hier immers toch niets aan. Na een kwartier zoeken was tweederde van de buit terug! Haar zorgpas en rijbewijs lagen in het zand. De jacht op de pinpas werd geopend. We hebben deze helaas niet gevonden, maar ik kan je vertellen dat ik met verbazing heb staan kijken wat er wel allemaal boven water kwam. Sowieso kan je een schoenenwinkel beginnen met alle verloren schoenen en slippers (ik heb inmiddels ook zwarte in plaats van mijn net nieuwe turquoise..). Daarnaast zo'n vijftien verschillende pasjes van de bank, kledingzaken, lidmaatschappen etc. Er lag zelf een portemonnee op een tafel, zonder inhoud van waarde uiteraard. Verder lagen er meer mensen te slapen dan dat er nog stonden en de bende was niet te overzien. Na een lange, slopende, gezellige en vooral heel vermakelijke nacht zetten we rond half 11 vanochtend voet aan wal op ons vertrouwde Koh Tao.
Ik heb vandaag niet meer geslapen en besloten om maar een nacht over te slaan. Dan vanavond maar op tijd er in!
Nog maar twee volle dagen genieten. Dan begint vrijdag de lange reis naar huis alweer. Het gaat enorm hard en ik geniet optimaal. Toch heb ik er geen moeite mee om zaterdag weer thuis te zijn; er staan zo veel leuke dingen op het programma na deze reis. Donderdag of vrijdag nog een laatste verslagje en dan zit het er op. Ik zal er trouwens eens over nadenken of een blog over mijn leven na de reis interessant genoeg is om te verslaan... Ik weet al een paar trouwe lezers die gaan kampen met afkickverschijnselen ;-)
Liefs x
PS. Tussenstand kakkerlakken;
Ze kunnen onder de deur door. Voortaan ligt er dus een dik badlaken voor de deur als deze held gaat slapen.
-
15 April 2014 - 15:23
Maarto:
Eeef!
Wat leuk om mee te kunnen genieten van jouw avonturen!! Ik ben erg benieuwd naar alle foto's en de rest van je verhalen! Haha die Full Moon Party, ik zie het echt al helemaal voor me! & echt gaaf dat je je PADI nu hebt! Geniet nog lekker van de laatste daagjes dan gaan we snel daten als je weer terug bent!
Liefs! -
15 April 2014 - 16:09
Anita:
Evee, nogmaals gefeli met je PADI en de overleving op die happige Nemo, damn stomme vis! En wat een verhaal over die party... Achja zo maak je nog eens wat mee toch... Don't forget the "return safely" part van de poster!! See you soon xxxx -
15 April 2014 - 16:37
Derooij@caiway.nl:
hoy maatje
jammer dat er niets meer geschreven wordt
maar toch gefeliciteert!
We kijken nu uit naar je thuiskomst!
Groetjes oma en opa xxx -
15 April 2014 - 17:20
Annemarie:
Ik heb je verslag nog een keer gelezen maar volgens mij ben je door je gefeest vergeten te melden dat je je PADI hebt gehaald ? Tja als de alcohol is in de vrouw......whahahaha het was weer een heerlijk verslag....op naar de laatste van deze reis ! Dikke kus xxxx -
15 April 2014 - 18:28
Daphne:
Heel gaaf Stroot! Geniet nog maar met volle teugen, want voor je het weet is het echt voorbij!
Tot snel! XXX -
15 April 2014 - 21:36
A3denengelse:
Wat beleef je toch veel......uitersten....!!!! Geniet iedere keer weer van je avontuurlijke verhalen....Tja, wie verre reizen doet kan veel verhalen!!!! Deze ervaring blijft je altijd bij!!!! Groetjes -
15 April 2014 - 22:02
Tante Sita:
De reis word naar mijn idee steeds avontuurlijker. Wat zijn die 4 weken toch snel gegaan. Oom Jaap en ik zeiden nog tegen elkaar dat het misschien een idee is om wat met je schrijverstalent te gaan doen. Ik heb werkelijk genoten van alle reisverslagen. Geniet nog maar lekker die laatste dagen.
Liefs van ons -
16 April 2014 - 05:11
Evy Strootman:
Een kleine toevoeging;
De Full Moon heb ik bewust zo goed als nuchter gedaan vanwege alle gekke verhalen haha, en! Ik heb inderdaad mijn PADI gehaald en ben nu bevoegd om mijn hele leven lang over de hele wereld tot 18 m te duiken :-))) -
16 April 2014 - 20:07
Marjoke:
Lief nichtje, wat heb ik genoten en gelachen om je reis verslagen.
Wat kan je alles ontzettend leuk verwoorden.
De weken zijn voorbij gevlogen.
Heerlijk dat je zo genoten hebt.
Hele goede reis terug en fijn je volgende week weer te zien.
Veel liefs x -
16 April 2014 - 23:28
Dian :
Lieve Eef,
En dan ineens is die maand al weer bijna voorbij!!! Wow wat gaat dat snel he! Maar wel een maand met een ervaring die ze jou nooit meer afnemen! Geniet er nog ff van! Ik kijk uit naar je thuiskomst! X -
17 April 2014 - 09:39
Moeke Corina:
Ondanks dat we eigenlijk dagelijks contact hebben,blijf ik je blog t allerleukst vinden om te lezen! En met mij dus nog 2000 !!!! Andere liefhebbers .(nu moet ik natuurlijk wel eerlijk bekennen dat ik weet dat oma de Rooij al minstens 10 X per dag kijkt ;-) dikke X mama -
17 April 2014 - 19:34
(Ar)Jen Goedemondt:
Hoi Evy,
Aan de hand van de verslagen is het wel duidelijk dat je het fantastisch hebt gevonden. Toch wat anders dan het treintje van de Beekse Bergen. Ook dat waren destijds grote avonturen. Voor die tijd eveneens, zoals nu, indrukwekkend. Ik wil je net voordat je terugreist nog even waarschuwen. Kakkerlakken zijn geniepig. Ze bewegen zich laag bij de grond voort. Ze zijn het meest gehaat van alle dieren. Ze liften graag mee met (het succes van) anderen. Achter je rug om willen ze van je profiteren. Kijk dus uit dat ze niet in de koffer kruipen. Zet ze dus buitenspel. Wordt deze opgeheven dan rest nog een mooie sliding. Neem ze dus niet ongewild mee. Boven de Moerdijk hebben we er genoeg. Tot zeer binnenkort. Ben benieuwd naar de avonturen die een reisverslag niet hebben gehaald.
Gr (Ar)Jen
PS, vergeet je zuurstoffles niet van je rug te halen, dat zit zo rot in het vliegtuig.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
