Van backpack-zwerver-bestaan naar duikersparadijs
Door: Evy
Blijf op de hoogte en volg Evy
07 April 2014 | Thailand, Ko Tao
Lieve iedereen,
De meesten van jullie hebben het al gezien, maar ik ben eindelijk aangekomen op Koh Tao. Het was een lange reis, maar het was het meer dan waard...
Afgelopen zaterdag begon de trip van ruim 1200 kilometer (inderdaad, een ritje Spanje, Italie, verzin het maar) van Umphang naar Koh Tao. Helaas is er echt geen andere manier om van Umphang naar Mae Sot te komen (busstation) dan met de pick-up. Anders dan een week eerder waren we uitgerust en optimaal voorbereid. Ondanks een oververhitte motor van de andere truck (paar flessen water er overheen en klaar!) ging het verrassend goed. Na twee uur een stop en weer verder. Rond half 5 kwamen we aan bij het busstation van Mae Sot, waar we wat gegeten hebben bij de Tesco (toverwoord voor sommigen, daar is namelijk pizza en friet en zeg maar alles wat niet Thais is). In de bus proberen te slapen, maar tevergeefs. Na een rit van ongeveer 8 uur kwamen we aan in Bangkok, waar het bekende terrein dus ophield.
We waren al meerdere malen gewaarschuwd voor taxi's die van te voren een prijs roepen, in plaats van het rijden op de meter. Toen we uit de bus stapten was het een grote chaos en taxichauffeurs probeerden iedereen een taxi aan te smeren. Wij dachten een snelle taxi gevonden te hebben en deze 'vriendelijke' meneer droeg ook nog mijn tas...! Uhuh, in de gaten houden, zeiden al mijn raders. We liepen naar een achteraf parkeerplaatsje waar de chauffeurs in de taxi's sliepen en Monique, Leanne en Kate (de Ier), want wij zouden met zijn vieren verder reizen, keken elkaar eens aan... inmiddels zaten alle tassen in de auto en daar kwam de prijs: 1500 Baht. Wat?! Meteen daarna: 500 Baht. Huh? Maar meneer wilde echt de meter niet aanzetten. Binnen no time hadden we onze bagage te pakken, snel weg van dat rare terrein. Gelukkig had Kate een bord gezien waar duidelijk op stond 'taxi meter' en dat was een stuk beter geregeld. Het hotel werd zelfs gebeld dat we er aan kwamen. Kosten? 100 Baht...
Het hotel was heerlijk, zeker vergeleken met de accomodaties van de afgelopen twee weken. Lekker bed, goede douche en toilet. We sliepen rond vier uur 's nachts en het uitchecken moest voor 12 uur. Uitgerust werd ik wakker en we zijn op zoek gegaan naar een plek om te ontbijten. Ons hotel lag achter de hotspot van de backpackers Kao San Road, maar onze straat was net zo gezellig. Na een stevig ontbijt besloten we Bangkok te ontdekken. Na advies van het hotel hebben we een taxi genomen naar een winkelcentrum, genaamd MBK. Kate was niet erg blij met ons, maar hij had weinig keuze met drie dames als gezelschap. Koffie'tje bij Starbucks, een paar All Stars in de uitverkoop en twee shirts verder was daar ineens, op de tweede verdieping, Red Nail Salon. Dag lieve reisgenoten, tot over een uur, backpacker Evert gaat zich even laten verwennen, Paris-style!
Een uur later was ik helemaal klaar voor de tweede helft van mijn avontuur, na een pedicure en mooi gelakte nageltjes. Ik kan je vertellen, na een week tussen de olifanten banjeren is dit een groot feest voor je voeten. Terug naar het hotel, de spullen ophalen en avondeten zoeken. Na een lekkere pasta en een prima mojito (ik denk wel aan je, Lin) was het tijd om naar de bus te gaan. Deze zou om 9 uur 's avonds vertrekken, maar (niks verrassends overigens, hier) dit werd 10 uur. Ach, zolang de eindbestemming Koh Tao bleef, kon alles me gestolen worden. Niet letterlijk natuurlijk. Monique en ik hebben een filmpje gekeken en met wat muziek (Ludovico Einaudi is mijn beste vriend in de bus) komen we de volgende zeven uur wel door.
Rond half zes kwamen we vanochtend uiteindelijk aan in Chumporn, waar de boot naar Koh Tao zou vertrekken rond half 7. Trouwens, is het iemand al opgevallen dat ik nog nergens wagenziek ben geweest...? Op de boot hebben we de eerste fatsoenlijke zonsopkomst gezien. Toen sloeg de vermoeidheid toch wel een beetje toe en hebben we alle vier half liggen slapen, maar gelukkig waren we wakker op het moment dat we Koh Tao in zicht kregen na ongeveer twee uur varen. Hallo, paradijs...
De foto's liegen niet. Het was echt zo mooi. Na een chaotische start (taxi zou klaarstaan..?) kwamen we rond half 10 aan in het hotel; Asia Divers Resort. Meteen weer nieuwe mensen leren kennen en wat zeker duidelijk is, is dat ongeveer iedereen hier is voor het duiken. Om 11 uur konden we in de kamer. Komende twee weken is Monique mijn roomie. Prettig is dat we nu eens echt een kast konden inruimen, uit een tas leven lukt me niet erg goed... rommeltechnisch, zeg maar.
Dus, toen alles opgeruimd was, we gedoucht en omgekleed waren ben ik zo'n beetje naar het strand gerend. Dit is waar ik voor gekomen ben. Voordat we op het strand kwamen was de eerste indruk erg goed. Overal bars, restaurants, winkels, andere eetgelegenheid en natuurlijk 7-eleven. En daar was het strand. Heerlijk, heerlijk, heerlijk. Water wel wat warm, maar who cares... na een paar uurtjes zon was het om vier uur tijd om te meeten met Miss Jai, onze reisleidster op het eiland. Een erg leuk en lief mens, die waarschijnlijk alles voor je kan regelen, wat je maar nodig hebt.
We zijn begonnen met het invullen van de benodigde papieren voor de PADI, oftewel het duikcertificaat dat ik hoop te behalen deze week. Ik moet nog even langs de dokter vanwege de hooikoorts en rugklachten, de dokter moet dan goedkeuring geven om te duiken. Verder werd de planning voor de komende twee weken een beetje duidelijk. En ik heb zo het idee dat we tijd tekort gaan komen...
Morgenavond zien we de introductievideo van het duiken, woensdag, donderdag en vrijdagochtend krijgen we duikles. Dan zijn we zaterdag 'vrij', zondag is het Thais nieuwjaar (waterfestival!), maandag gaan we naar de Full Moon Party en dinsdag... denk ik niet dat er veel teken van leven is. Woensdag de zogenaamde Adventuredag, donderdag 'vrij' en vrijdag begint de reis naar huis.
De dagen dat we nog niks hebben gepland zijn inmiddels ook gevuld, want er is nog veel meer te zien op het eiland. Daar later uiteraard meer verslag van.
Vanavond hebben we gegeten met iedereen die vandaag is aangekomen van onze organisatie en de sfeer is relaxed en vriendschappelijk. Wat ik merk is dat de meeste 'travellers' hier zijn omdat ze eigenlijk niet zo goed weten wat ze met hun leven aan moeten. Ze reizen om hun plek te vinden (letterlijk), omdat ze een tussenjaar hebben of omdat ze weg willen uit het dagelijks leven. Dat zoekende is voor mij niet van toepassing, ik ben hier vooral om te genieten van vier weken 'niks' en kan me ook enorm verheugen op de thuiskomst (ik ga een paar mensen helemaal plat kroelen, be prepared).
Vanavond gaan we ontdekken of The Pancake Man echt zo fantastisch is (google het maar...) en dan is het tijd om bij te slapen. Ga ik ondertussen wachten op jullie reacties, dat vind ik dan weer heerlijk om te lezen!
X
(Nog een P.S.... in de strijd van het reizen ben ik helaas mijn dierbare hoedje verloren. Afscheidsceremonie wordt geregeld.)
De meesten van jullie hebben het al gezien, maar ik ben eindelijk aangekomen op Koh Tao. Het was een lange reis, maar het was het meer dan waard...
Afgelopen zaterdag begon de trip van ruim 1200 kilometer (inderdaad, een ritje Spanje, Italie, verzin het maar) van Umphang naar Koh Tao. Helaas is er echt geen andere manier om van Umphang naar Mae Sot te komen (busstation) dan met de pick-up. Anders dan een week eerder waren we uitgerust en optimaal voorbereid. Ondanks een oververhitte motor van de andere truck (paar flessen water er overheen en klaar!) ging het verrassend goed. Na twee uur een stop en weer verder. Rond half 5 kwamen we aan bij het busstation van Mae Sot, waar we wat gegeten hebben bij de Tesco (toverwoord voor sommigen, daar is namelijk pizza en friet en zeg maar alles wat niet Thais is). In de bus proberen te slapen, maar tevergeefs. Na een rit van ongeveer 8 uur kwamen we aan in Bangkok, waar het bekende terrein dus ophield.
We waren al meerdere malen gewaarschuwd voor taxi's die van te voren een prijs roepen, in plaats van het rijden op de meter. Toen we uit de bus stapten was het een grote chaos en taxichauffeurs probeerden iedereen een taxi aan te smeren. Wij dachten een snelle taxi gevonden te hebben en deze 'vriendelijke' meneer droeg ook nog mijn tas...! Uhuh, in de gaten houden, zeiden al mijn raders. We liepen naar een achteraf parkeerplaatsje waar de chauffeurs in de taxi's sliepen en Monique, Leanne en Kate (de Ier), want wij zouden met zijn vieren verder reizen, keken elkaar eens aan... inmiddels zaten alle tassen in de auto en daar kwam de prijs: 1500 Baht. Wat?! Meteen daarna: 500 Baht. Huh? Maar meneer wilde echt de meter niet aanzetten. Binnen no time hadden we onze bagage te pakken, snel weg van dat rare terrein. Gelukkig had Kate een bord gezien waar duidelijk op stond 'taxi meter' en dat was een stuk beter geregeld. Het hotel werd zelfs gebeld dat we er aan kwamen. Kosten? 100 Baht...
Het hotel was heerlijk, zeker vergeleken met de accomodaties van de afgelopen twee weken. Lekker bed, goede douche en toilet. We sliepen rond vier uur 's nachts en het uitchecken moest voor 12 uur. Uitgerust werd ik wakker en we zijn op zoek gegaan naar een plek om te ontbijten. Ons hotel lag achter de hotspot van de backpackers Kao San Road, maar onze straat was net zo gezellig. Na een stevig ontbijt besloten we Bangkok te ontdekken. Na advies van het hotel hebben we een taxi genomen naar een winkelcentrum, genaamd MBK. Kate was niet erg blij met ons, maar hij had weinig keuze met drie dames als gezelschap. Koffie'tje bij Starbucks, een paar All Stars in de uitverkoop en twee shirts verder was daar ineens, op de tweede verdieping, Red Nail Salon. Dag lieve reisgenoten, tot over een uur, backpacker Evert gaat zich even laten verwennen, Paris-style!
Een uur later was ik helemaal klaar voor de tweede helft van mijn avontuur, na een pedicure en mooi gelakte nageltjes. Ik kan je vertellen, na een week tussen de olifanten banjeren is dit een groot feest voor je voeten. Terug naar het hotel, de spullen ophalen en avondeten zoeken. Na een lekkere pasta en een prima mojito (ik denk wel aan je, Lin) was het tijd om naar de bus te gaan. Deze zou om 9 uur 's avonds vertrekken, maar (niks verrassends overigens, hier) dit werd 10 uur. Ach, zolang de eindbestemming Koh Tao bleef, kon alles me gestolen worden. Niet letterlijk natuurlijk. Monique en ik hebben een filmpje gekeken en met wat muziek (Ludovico Einaudi is mijn beste vriend in de bus) komen we de volgende zeven uur wel door.
Rond half zes kwamen we vanochtend uiteindelijk aan in Chumporn, waar de boot naar Koh Tao zou vertrekken rond half 7. Trouwens, is het iemand al opgevallen dat ik nog nergens wagenziek ben geweest...? Op de boot hebben we de eerste fatsoenlijke zonsopkomst gezien. Toen sloeg de vermoeidheid toch wel een beetje toe en hebben we alle vier half liggen slapen, maar gelukkig waren we wakker op het moment dat we Koh Tao in zicht kregen na ongeveer twee uur varen. Hallo, paradijs...
De foto's liegen niet. Het was echt zo mooi. Na een chaotische start (taxi zou klaarstaan..?) kwamen we rond half 10 aan in het hotel; Asia Divers Resort. Meteen weer nieuwe mensen leren kennen en wat zeker duidelijk is, is dat ongeveer iedereen hier is voor het duiken. Om 11 uur konden we in de kamer. Komende twee weken is Monique mijn roomie. Prettig is dat we nu eens echt een kast konden inruimen, uit een tas leven lukt me niet erg goed... rommeltechnisch, zeg maar.
Dus, toen alles opgeruimd was, we gedoucht en omgekleed waren ben ik zo'n beetje naar het strand gerend. Dit is waar ik voor gekomen ben. Voordat we op het strand kwamen was de eerste indruk erg goed. Overal bars, restaurants, winkels, andere eetgelegenheid en natuurlijk 7-eleven. En daar was het strand. Heerlijk, heerlijk, heerlijk. Water wel wat warm, maar who cares... na een paar uurtjes zon was het om vier uur tijd om te meeten met Miss Jai, onze reisleidster op het eiland. Een erg leuk en lief mens, die waarschijnlijk alles voor je kan regelen, wat je maar nodig hebt.
We zijn begonnen met het invullen van de benodigde papieren voor de PADI, oftewel het duikcertificaat dat ik hoop te behalen deze week. Ik moet nog even langs de dokter vanwege de hooikoorts en rugklachten, de dokter moet dan goedkeuring geven om te duiken. Verder werd de planning voor de komende twee weken een beetje duidelijk. En ik heb zo het idee dat we tijd tekort gaan komen...
Morgenavond zien we de introductievideo van het duiken, woensdag, donderdag en vrijdagochtend krijgen we duikles. Dan zijn we zaterdag 'vrij', zondag is het Thais nieuwjaar (waterfestival!), maandag gaan we naar de Full Moon Party en dinsdag... denk ik niet dat er veel teken van leven is. Woensdag de zogenaamde Adventuredag, donderdag 'vrij' en vrijdag begint de reis naar huis.
De dagen dat we nog niks hebben gepland zijn inmiddels ook gevuld, want er is nog veel meer te zien op het eiland. Daar later uiteraard meer verslag van.
Vanavond hebben we gegeten met iedereen die vandaag is aangekomen van onze organisatie en de sfeer is relaxed en vriendschappelijk. Wat ik merk is dat de meeste 'travellers' hier zijn omdat ze eigenlijk niet zo goed weten wat ze met hun leven aan moeten. Ze reizen om hun plek te vinden (letterlijk), omdat ze een tussenjaar hebben of omdat ze weg willen uit het dagelijks leven. Dat zoekende is voor mij niet van toepassing, ik ben hier vooral om te genieten van vier weken 'niks' en kan me ook enorm verheugen op de thuiskomst (ik ga een paar mensen helemaal plat kroelen, be prepared).
Vanavond gaan we ontdekken of The Pancake Man echt zo fantastisch is (google het maar...) en dan is het tijd om bij te slapen. Ga ik ondertussen wachten op jullie reacties, dat vind ik dan weer heerlijk om te lezen!
X
(Nog een P.S.... in de strijd van het reizen ben ik helaas mijn dierbare hoedje verloren. Afscheidsceremonie wordt geregeld.)
-
07 April 2014 - 16:32
Evy:
Heerlijk je verslagen Eef! Vind ze zo leuk!
1. Knapperd, geen wagenziekte!! Goed zo!!
2. Balen van hoedje. Ik zeg: de zoektocht naar een nieuw hoedje kan gestart worden! ;-)
3. Zoooo lekker dat strand!!! Vet genieten!!!
4. Heel cool het duiken!!!!
Lekker nog genieten dotteke!!
Xx -
07 April 2014 - 16:37
Anita:
Noo, je hoedje kwijt, kan echt niet! Moeten we samen op stap, want mijn Ibiza hoedje is ook gone... :-/ Genoeg over hoedjes, ben blij om te lezen dat je nu echt in het paradijs bent. Het tijdelijke zwerversbestaan was het dus waard :) Succes met het behalen van je duikcertificaat, maar dat gaat je lukken Evee! Wederom ENJOY en ik hou me aanbevolen voor een knuffel soon! Dikke kus van ons xx -
07 April 2014 - 16:53
Linda:
Bij heel veel wat ik lees: ja inderdaad, oeh nou, herkenbaar enz.
Gelukkig ben je er niet ingetrapt, blij dat mn strenge woorden hebben geholpen ;)
Jammer van je hoed, en vooral het gevoel wat daarbij hoort, maar dat is niet het ergste om kwijt te raken!!
Lekker genieten eef, het gaat gelukkig al wat sneller voor ons ;)
Tot gauw, we ontvangen je met open armen!!!
XOXO
-
07 April 2014 - 16:57
Moeder Corina:
Wat ben je toch een stoer wijffie!! Ik heb weer genoten van je verslag,als moeke ben ik wel blij dat jullie met z'n 4 e de trip hebben voortgezet,en zelfs n echte man?erbij geeft me dan weer een (vals) gerust gevoel....Lief GENIET !!! Dikke X mama -
07 April 2014 - 17:47
Annemarie:
Ben tot nu toe echt niet jaloers geweest maar nu wel !!!!! Je gaat je PADI halen !!!! 0 ja ook een beetje genieten van de zon ;-)) -
07 April 2014 - 17:53
Erika:
Woww wat een verhaal! Ik hoop niet dat het voor jou even snel gaat als voor mijn gevoel want het gaat hier super snel! Lekker hoor je spullen in een kast, een goed bed en een lekkere douche. En dan ook nog in zo'n droomomgeving!! Geniet en blijf schrijven!! -
07 April 2014 - 19:20
Cathy:
O jee, PADI halen = je verslikken in het zoute zeewater, verslikken bij het buddybreathen, verslikken bij een noodstop naar boven, klappende oren maar ach wat maakt dat uit. jij krijgt de mooiste onderwaterfilm van je leven te zien.Veel plezier!! -
07 April 2014 - 19:56
Nikki:
Het zeewater was te WARM? Hallo?! Haha lekker hoor.. Ik zou een moord doen om daar op het strand te liggen nu. Jeetje wat ben ik jaloers. Geniet er nog maar heel erg van. Dikke kus -
07 April 2014 - 21:09
Martin:
Hoi Evy,
Nadat ik iedere keer op FB zag dat er weer een verslag geplaats was ben ik er maar eens voor gaan zitten om ze allemaal te lezen. Wat een avonturen zeg, respect hoor dat je dat ondernomen hebt.
En zoals op dit medium al vaker gezegd schrijf je erg leuk, complimenten.
Geniet de komende tijd nog maximaal.
Groetjes, Wilma & Martin. -
07 April 2014 - 22:07
Pa Stroot:
Hey schatje, schitterend verslag! Wat een avontuur, je wordt er jaloers op. Lekker op je plekje nu, genieten van strand, zee en duiken. Veel plezier nog, petje af(hihi) hoe je het allemaal doet.
We zien of spreken elkaar morgen. Doei xx Pa -
08 April 2014 - 07:24
Dian :
He sweetie!!! Oooh heerlijk jouw verhalen! Ik kijk uit naar je thuiskomst maar ga deze verhalen dan wel heel erg missen!
X -
08 April 2014 - 09:52
Ivana:
Eefje!
Wat een fantastisch verslag zus! Lees het met alle plezier tijdens mijn college......
Wil natuurlijk bij thuiskomt ook nog een live verslag. ;) en dan zal ik een heerlijke NIET op thais lijkende maaltijd voor je bereiden.
Veel plezier deze laatste weken en lekker duiken!
XXX -
08 April 2014 - 18:18
Mirjam:
Ohhh ben jaloers hoor! Zowel op dit gedeelte van de reis als op de week tussen de olifanten! Geniet er nog maar van, want volgens mij vliegt die week voorbij!!
Kus!
-
09 April 2014 - 13:59
Wenno:
Evert, wat klinkt het heerlijk genieten daar! Je PADI halen, te gaaf gewoon, staat ook nog steeds op mijn bucketlist maar van jouw avontuur meegenieten is ook wel even heel leuk. En je hoedje, ach, jou staat zelfs een klodder zeewier op je blonde koppie, dus dat zal vast wel goedkomen, ondanks het enorme gemis ofcourse. Genieten daar hoor Eef, lekker dronken worden op de Full Moon Party en nog heel veel in de wolken zijn voordat je terugkomt hier! Tot snel! Kus -
09 April 2014 - 15:21
Angela:
Eeef!!wat gaaf om allemaal te lezen..leef me helemaal in in het paradijs!!
Geniet er nog maar mooi van!! En succes met t duiken.. Gaat helemaal goed komen en ben zo benieuwd naar de rest van al je fotos..
Waterfestival wat moeten we daar bij voorstellen.. Ook spectaculair?
Xxx
Ps zonde van je hoedje..heeft de olifant hem afgepakt;) -
10 April 2014 - 12:21
Derooij@ Caywai.nl:
HOY MAATJE!
Hier ons berichtje
we hebben eerst de fotos afgewacht en zoals gewoonlijk schitterend
op je verhalen ben ik gewoon jaloers!!
je kunt zo een boek gaan schrijven !
DEgroetjes
OMA EN OPA!xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
